Sürgün
... Ve sen sevdiğim,
Ve sen,
Kendi dalında açan tomurcuk bir gül,
Bense bir çalıkuşu,
Söyle hiç küser mi kendi yuvasına?
Ölümle yaşam arası soluğum,
Kavga arkadaşım, sırdaşım
Can yoldaşım;
Adın emeğim olsun, ekmeğim olsun,
Gözlerin göğüm,
Gülüşünde tadım olsun.
Ey kendi dağına Küskün adam;
Avlusuna bağdaş kurup oturduğum,
İsyan bayraklarını sallandırdığım
Memleketim gibi sürgünüm sana
Duy çığlığımı,
Bir yara nasıl bir hayatı kanatırsa
Kanıyorum işte sana...
- Melike Melis
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder