Gönül telime değer

Gönül telime değer, anlatılmaz bir sızı 
Gözlerimi kapatsam girmiyor ki düşlere 
Alnıma mı çalınmış, onsuzluğun yazısı 
Gamzemden ayrı gezdi yenildim gülüşlere 
Efkarıyla ağlattı, bir kez gülmesin yüzü 
Yokuşlara tırmansın, asla görmesin düzü 

Hasretin okunuşu gözlerimden süzülen 
Eksik kalan lisanı tamamlayıp anlatsa 
Nafile bu sevdaya tek ben oldum üzülen 
Yazdığım son satırlar kulağını çınlatsa
O da ismim anarken, inim inim inlese
Karanlık dem alırken sessizliği dinlese

Kora düşsün ciğeri, beddua etmiyorum !
Dardayım yâr dedi mi ben olurdum merhemi
Bir daha sever mi ki yok yok zannetmiyorum
Sevdaya kanasın da kimse sunmasın emi
Bir damlaya aç kalsın, aşkın meyi göl olsun
Yeşil, mavi görmesin; dört tarafı çöl olsun....

Hangi çığlık ses verir, suküne bürünürken
Sevdamın gülü soldu, kayıp ömrün baharı
Şafak söken sabahta hazanım görünürken
Nasıl bir yangın ki bu durmadan yanar harı
Elimde birkaç resim, maziden kalma anı
Diliyorum Allah' ım, onunda yansın canı

ELİF KESKİN KARABULUT...