Kimse bilsin istemem, yaşarken öldüğümü
Saramazsam kanadı, gizlerim ben yaramı
Kimsesiz yetimlikte, her gece söndüğümü
Küllerimi savurdum, işte savdım sıramı...
Kan ağlarken yüreğim, hüznün anaforunda
Yaktım senli gemiyi, yok artık bir limanım
Sensizliğe içerim, her gecenin sonunda
Her yanı elem sarmış, kalmamış ki dermanım...
Şu sokaklar yoldaşım, bana gece tek sırdaş
Gönül yansa ne çare, o yar çoktan unutmuş
İşte şu meyhanede, şarkım çalar arkadaş
Dertle dolan yüreği, tek meyler avuturmuş...
Gözlerime mil çektim, dertlerim açık kaldı
Kaderime ağladım, kilit vurdum dilime
Yıllardır soruyorum, beni benden kim aldı
Dargınım geçmişime, söz yetmez ahvalime...
POLAT_TEK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder