Çıkmaz bir vuslata sürüklenen yüreğimde sen yanıyorsun!
Bugün kelimelerin tutsaklığına yer yok yüreğimde.
İster anla,ister es geç
Ve vur sensizliği yalnızlığıma...
Böyle düşünmemiştim hiç
Ne kendimi ne seni nede bu vakitsizliği.
Akrep sancılanmayacaktı zamanda ve
Akrep umursamaz dönecekti kolumda
Denizine açtım gözlerimi
Varlığın ne zaman süzüldü içime?
Zamansızlığındaki çokluğun ve yalnızlığımdaki azlığın.
Neden bu kadar zorsun?
Uzaklarda dolanışım varlığına duyumsadığım
İhtiyaçtan ve senden bana arta kalan
Durgun anlarımın yalnızlığına söylemediğim
Ve söyleyemeyeceğim
Sadece iki kelimeyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder