Kadere mi, talihe mi,bahtıma mı küseyim
Alnıma bu kara yazıyı yazan feleğe çattığım yeter
Gel artık kurtar beni bu isyankar tavırlarımdan
Aşkımın özgürlüğü için meydanlara çıktığım yeter
Ancak senin gücün yeter bu hasrete belenmiş sevgiye
Senin varlığın benim ömrüme en büyük hediye
Yüreğimde sevdam ile bir sabah çıkıp geleceksin diye
Pencerenin önünde her akşam güneşin doğuşunu beklediğim yeter
Sanki ciğerlerim sökülmüş bağrımdan
Sensiz nefes alamıyorum yürek ağrımdan
Esir düşmüş bir asker gibi kahrımdan
Gözyaşlarımı gizli gizli avuçlarıma döktüğüm yeter
Sakladım umutlarımı senle gelecek yarınlara
Ruhum canımla barışacak bir kararınla
Ne diyeceğimi şaşırdım seni soranlara
İnsanlara bahaneler uydurup gerçeği gizlediğim yeter...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder