Senin olmadığın akşamlarda, cinsiyetler kalkıyor, yüzler seçilmiyor, herkes, çarşı iznindeki “Tek tip er” gibi.Bir yakalasam yaka paça, zamanı durduracağım. Işıklandırılmış vitrin camları ayna olup yüzüme çarpıyor.Anladım; Ben sensiz gecelerde yaşlanıyorum.En ihtiyarı oluyorum bu kentin.En bilgesi, en ağırbaşlısı…Aşkın olgunlaştırdığı suskun bir dervişim şimdi.Bir sorsalar rezil olacağım.
Ben senden başkasını bilmem ki.
Tayfun Talipoğlu
